Historia narracyjna, która przedstawia Wielką Brytanię i Irlandię w nowym świetle – nie jako odizolowane wyspy, lecz jako nierozerwalną część Europy. Na każdym etapie The Isles Davies łączy rozwój wysp z równoległymi wydarzeniami na kontynencie. Historia rozpoczyna się od panowania Celtów w ostatnich wiekach p.n.e., ukazanego w kontekście świata celtyckiego sięgającego od Półwyspu Iberyjskiego po Azję Mniejszą. Brytania rzymska nie jest postrzegana jako zjawisko wyjątkowe, lecz podobne do innych regionów przygranicznych Imperium Rzymskiego, takich jak Niemcy. Epoka wikingów jest ukazana nie tylko z perspektywy najechanych, lecz także z punktu widzenia samych najeźdźców – Normanów, Duńczyków i Norwegów. Anglia Plantagenetów jest przedstawiona, podobnie jak Królestwo Jerozolimskie, jako przedłużenie średniowiecznej Francji. W późniejszych rozdziałach Davies śledzi rozwój Zjednoczonego Królestwa i opisuje wzlot i upadek głównych filarów „brytyjskości” – Królewskiej Marynarki Wojennej, parlamentu w Westminsterze, monarchii konstytucyjnej, arystokracji, supremacji protestanckiej, Imperium Brytyjskiego, gospodarki imperialnej i strefy funta szterlinga oraz języka angielskiego. Książka kończy się analizą kryzysu, przed którym stanęła Wielka Brytania na przełomie XXI wieku – pojawieniem się Unii Europejskiej. W miarę jak elementy tworzące historyczną brytyjskość ulegają erozji, Davies pokazuje, że publiczne zamieszanie jest jednym z najpotężniejszych czynników w tym procesie rozpadu. W miarę jak Republika Irlandii prosperuje, a władza w Zjednoczonym Królestwie jest zdecentralizowana, przewiduje, że nadchodzący kryzys w państwie brytyjskim może okazać się jego ostatnim.